Aslı Çavuşoğlu, araştırma odaklı sanatsal pratiğinde kültürel ve tarihsel olguların dönüştürülme, temsil edilme ve yorumlanma biçimlerini inceler. Farklı mecralar kullanarak çalışan Çavuşoğlu, projelerinde sıkça bir tercüman, yazar ya da danışman rolü üstlenerek, ortak tarihlerimizin güvencesiz ve öznel doğasının altını çizer.

Çavuşoğlu’nun solo sergileri arasında; TunState, Museo Jumex, Meksiko (2023); TunState, Associazione Barriera, Torino (2022); Lahana Pembesi / Soğan Yeşili / Portakal Mavisi, EK BİÇ YE İÇ, İstanbul (2021) & Kadist, Paris (2020); With Just the Push of a Voice, MASS MoCA, Massachusetts (2020); The Place of Stone, New Museum, New York (2018); Red / Red, MATHAF Arab Museum of Modern Art, Katar (2016); In Diverse Estimations Little Moscow, RISD Museum, Providence (2014); The Stones Talk, ARTER, İstanbul (2013); Murder in Three Acts, Delfina Foundation, Londra (2013); katıldığı grup sergileri ve bienaller arasında ise Palais de Tokyo (Paris, 2020), Moderna Museet (Stockholm, 2017), Castello di Rivoli (Torino, 2019 & 2017), Manifesta 11 (Zürih, 2016), 14. İstanbul Bienali (İstanbul, 2015), New Museum Triennial (New York, 2015), Witte de With Center for Contemporary Art (Rotterdam, 2014), MAK Museum in Vienna (Viyana, 2013) ve Performa 11 (New York, 2011) bulunuyor. Sanatçının eserleri Arter (İstanbul), British Museum (Londra), Castello di Rivoli (Torino), MATHAF (Katar), MoMA (New York) ve Kadist (Paris / San Francisco) gibi uluslararası koleksiyonlarda yer alıyor.

Kasten Gömülmüştür, 2024

Seramik, el dokuma hasır, halat, y. 100 cm / 140 cm / 165 cm / 185 cm. ? 20–25 cm

Eser, Mardin Bienali tarafından üretilmiştir.Üretim Ekibi: Merve Gündüz ve Sani Karamustafa Teşekkürler: Mehmet Çimen ve Şeyma BobaroğluSanatçının izniyle Aslı Çavuşoğlu Kasten Gömülmüştür adlı yerleştirmesi kapsamında, kişisel ve kariyer hayatında geçmiş kriz dönemlerinde çekilmiş portre fotoğraflarından ilhamla dört adet seramik maske üretti. Eserin çıkış noktası, işlevleri halen tam olarak tespit edilememiş Göbeklitepe ve çevresindeki kutsal merkezlerin, belki görevlerini tamamladıkları düşünülerek kasıtlı olarak gömülmesine dayanıyor. Sanatçı, Meksika seyahatinde rastladığı ölülerin hasırlara sarılarak gömülmesi ritüeli ile bağlantı kurarak, artık geride bıraktığı personalarını Mardin’den temin edilen kullanılmış el dokuma hasırlarla sararak kasten defnediyor.