Thukral & Tagra yeni halk katılımı biçimleri üzerinde çalışıyor ve sanatın neler yapabileceğinin kapsamını genişletmeye çalışıyor, ayrıca arşivleri ve yayınları aracılığıyla uygulamanın sanal bir bağlamda neler yapabileceğini vurguluyor. Son 20 yıldır estetiklerinde örtük olan sosyo-politik yorumlar sundular. Son zamanlarda, çapraz tozlaşma yoluyla bilgi paylaşımını sağlamak için kapsayıcı bir öğrenme ekosistemi geliştiren Disiplinlerarası bir laboratuvar olan işbirlikçi Pollinator.io aracılığıyla uygulamayı pedagoji olarak tanımlamaya çalışıyorlar. T&T’nin hem yıkıcı hem de eğlenceli oyun repertuarı, aynı zamanda sanat pedagojisi ve sosyal farkındalık için bir araç olarak, sanat pratiğinin kapsamını genişletmeye ve beyaz küpün dışındaki çağdaşla olan ilişkisini derinleştirmeye yardımcı oldu.
Sanatçıların çalışmaları aracılığıyla, uygulamalarının dört bölümünün bir araya geldiğine tanık olunabilir: a) toplumun sosyo-ekonomisine uzun süredir devam eden ilgi; b) araştırma ve mevcut sistemlere sözlük oluşturma konusunda artan ilgi; ve, c) pedagojik bir araç olarak oyunların veya oyunların mecazi kelime dağarcığını kullanarak aciliyeti kavrama arzusu, d) statükoyu sorgulamak ve aynı zamanda umut sunmak için sanatsal failliği uygulayarak empatik bir yaklaşımla halkın katılımı.
Tüm fotoğraflar: Sanatçının izniyle
Ekmek, Sirkler ve Ben, 2022. Yerleştirme, değişken boyutlar.
‘Panem et circuses’, Roma vatandaşlarına ücretsiz buğday sağlamanın yanı sıra gösterişli oyunlar ve diğer belli başlı eğlence türleri düzenlemenin, imparatorluğun varlığını güvence altına almak adına kullanılan bir tür strateji anlamı taşımaktadır. Neoliberal rejimleri ve onları ayakta tutan medya ekonomilerini eleştirmek için bu yavan mantığı benimseyen Thukral ve Tagra, internetin potansiyellerinin yanı sıra, oyun oynamak ve bir ekmeği bölüp paylaşma gibi sosyallik modlarını keşfederek sessizce devam eden paradigma değişimlerine işaret etmektedir. Eski ve yeni ekonomilerin bu kesişme noktasında sanatçılar; şen bir sözel Kabaddi yarışmasıyla statükoyu dinlendirme ve yeniden yapılandırma fırsatı sunmaktadır.
Yarışma biçimi ve yukarıda bahsi geçen ekmek metaforuna ilaveten; esere eşlik eden görüntülerde kısa bir süreliğine görülen tarım ekonomisinin neoliberalleşmesine karşı Hindistan’da gerçekleştirilen son çiftçi protestolarını yansıtmaktadır. Çiftlik yasalarının yol açtığı sıkıntı, videolardan anlaşılabilir. Kisan Mukti March, yüz binden fazla çiftçinin ülkedeki tarım krizini protesto etmek için başkent Yeni Delhi’ye yürüdüğü 2018’den bir anı belgeliyor. Durum, yukarıda belirtilen yasaların 2020’de geçmesiyle kızıştı. Surjeet Singh, Pencap’ın Sangrur ilçesinden 130 köyde gerçekleşen intiharları özenle bildiren, aynı adı taşıyan kahramana adanmıştır. 10 yıl boyunca, 50 yaşındaki adam, vefat eden çiftçilerin ailelerini ziyaret ederek yaklaşık 2000 tane çiftçi ailesini ziyaret etmiş oldu. Bu rakamlar, referanslarını açıklamakta sürekli olarak başarısız olan resmi istatistikleri rahatsız ediyor.
