1957 yılında İstanbul doğumlu Server Demirtaş, 1977 Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümüne girer. 1984 yılında mezun olur. Resim bölümünden mezun olmasına rağmen gerek eğitim süreci gerekse daha sonrasında gerçekleştirdiği çalışmalarda üçüncü boyutun olasılıklarını arayan ve kendini  her zaman bir heykeltıraş olarak konumlayan Demirtaş’ın ilk dönemlerinde gerçekleştirdiği, gazeteleri PVC’yle kaplayıp katmanlardan oluşturduğu üç boyutlu yerleştirmeleri dönemi için öncü ve ses getiren çalışmalardır.
 
Demirtaş’ın sürekli değişimi  arayan yenilikçi sanat anlayışı 1997 yılında farklı mekanik parçaların bir araya getirerek oluşturduğu hareketli heykeller dönemini başlatır. Hiçbir mühendislik eğitimi almayan sanatçının oldukça uzun süreçler gerektiren mekanik heykelleri Türkiye’de kinetik heykel sanatının önemli örneklerindendir.

Çığlık 2, 2020. Animatronik heykel, 111 cm x 44 cm x 67 cm.
Bozlu Sanat Projeleri Koleksiyonu tarafından desteklenmektedir

Server Demirtaş’ın bu animatronik heykeli; yaşla kırışmış, çığlık atan bir kadını tasvir etmektedir. Eser; bilimkurgu yazarı Ursula Le Guin’in acuze figürünü insan ırkının bir timsali olarak desteklemesini anımsatmaktadır. Kendini reprodüktif ve toplumsal zorunluluklardan kurtarmış, benzersiz deneyimler ve bilgeliklerle donanmış olan acuze; Le Guin için insanlık adına ideal bir sözcü anlamına gelmektedir. İçgüdüsel çığlık ise Kore asıllı Amerikalı sanatçı Johanna Hedva’nın Hasta Kadın Teorisi’nde dile getirdiği acıyı ve vücutta neden olduğu ayrışmayı çağrıştırmaktadır. Hedva bu çalışmasında, kadın mistiklerin deneyimlerini analiz ederek acıdaki mistik ve sosyalist potansiyelleri keşfetmiştir.   Kayalıkların üzerine oturtulmuş olan mekanda yer alan çığlık atan kadın, tüm bu bahsi geçen potansiyellere eşlik etmektedir.