Marwa Arsanios, 1978’de Washington DC’de doğdu. Şu anda Berlin’de yaşıyor ve çalışıyor. Arsanios, çalışmaları yerleştirme, performans ve hareketli görüntü biçimini alabilen bir sanatçı, film yapımcısı ve araştırmacıdır. Yirminci yüzyılın ikinci yarısının siyasi gelişimini çağdaş bir perspektiften toplumsal cinsiyet ilişkileri, kolektivizm, şehircilik ve sanayileşmeye odaklanarak yeniden ele alıyor. Araştırma çalışmaları birçok disiplini içermektedir ve çok sayıda ortak projede uygulanmaktadır.
Çalışmaları aşağıdakiler de dahil olmak üzere çok sayıda sergide yer aldı: 3. AutostradaBiennale, Priştine (2021); 11. Berlin Bienali (2020); Rönesans, Şikago (2020); 2.Lahor Bienali (2020); Kunsthalle Wien, Viyana (2019); 1. Sharjah Mimarlık Trienali(2019); SF Moma, San Francisco (2019); 1. Varşova Bienali (2019); 14. Sharjah Bienali (2019); Nottingham Contemporary (2017); Maxxi Müzesi, Roma (2017); Sursock Müzesi, Beyrut (2016); Ludwig Müzesi, Köln (2016); Selanik Bienali (2015); Home Works Forum, Ashkal Alwan,Beyrut (2010, 2013, 2015); New Museum, New York (2014); 55. Venedik Bienali (2013); M HKA, Antwerp (2013), Başka Bir deyişle, nGbK, Berlin (2012); veya 12. İstanbul Bienali (2011). FID Marsilya’da (2019) Georges de Beauregard Uluslararası Ödülü’nü, Pinchuk Gelecek Nesil Sanat Ödülü’nün (2012) Özel Ödülü’nü aldı ve Paulo Cunhae Silva Sanat Ödülü (2017) ve Han Nefkens Vakfı Ödülü’ne (2014) aday gösterildi. 2014’te Stuttgart’ta Akademie Schloss Solitude bursunu ve 2010’da Tokyo Wonder Site, Tokyo Artsand Space’i kazandı. 98weeks Research Project’in kurucu ortağıdır.
Amatörler, Yıldızlar ve Ekstralar ya da Aşkın Emeği, 2018.
Video, 24 dakika 26 saniye
Amatörler, Yıldızlar ve Ekstralar ya da Aşkın Emeği, sıklıkla göz ardı edilen bakım işine, kültürel olarak farklı bağlamlarda ev emeğiyle bağlantılı durumların bir karışımı aracılığıyla incelemektedir. Video, Mexico City’deki ev işçileri sendikasından Beyrut’ta bir göçmen işçiye kadar çalışma koşullarını tartışan farklı insan gruplarını sunuyor. Görüntüler, kapitalist ekonomiyi ayakta tutan sütunun kara yüzü olan, değeri düşürülmüş ve hak ettiğinden daha az ücretli (çoğunlukla kadınlar tarafından gerçekleştirilen) ev işlerini gözlemlemek için gösterim ve sahne arkasında gerçekleşen konuşmalar arasındaki, bulanık çizgiden her iki tarafa da ışık tutuyor. Amatörler, Yıldızlar ve Ekstralar ya da Aşkın Emeği; film setinin siyaset, boş zaman ve direniş hakkında düşüncelerin yürütüldüğü bir meydan haline dönüştüğü çok katmanlı bir film olarak izleyiciye sunuluyor. İş nedir? Nasıl çalışmaya direnebiliriz? Temsil olarak iş ve işin temsili ve sömürüsü arasında gerçekleşen sürekli bir diyalektte film, kolektifler ve kolektif siyasi projeler üzerine iyimser bir bakış açısını izleyiciye yansıtıyor.